Molweni! (hallo!)

Ik zit hier nu aan de keukentafel... Niemand is thuis, eindelijk alleen... Ik luister naar het nummer van Boudewijn de Groot - Avond. Buiten waait het erg hard. Vanmiddag heb ik een heerlijke strandwandeling gemaakt met Kathy en Amerins (in mijn roze trui die ik van Moniek heb gekregen en waar ik ongeveer in woon, ook wel mijn 'tweede huid' genoemd). Heerlijk die wind om je heen, de golven de tegen de pier klappen. Soms agressief, maar ook rustgevend. Ik ben rustig. Afrika maakt mij rustig. Het 'vakantiegevoel' is weg en het bevalt me zo goed. Ik ontmoet hier lieve mensen, locals die me van alles vertellen over hun cultuur en gewoontes. Ik geniet van de verhalen. Ik geniet ook van het rustige, geen stress mentaliteit. Alles is mogelijk als je maar aangeeft wat je wilt. De meeste mensen kennen mij als een 'bezige bij', altijd druk en anders maak ik me wel druk. Ik begin dit drukke en opgejaagde gevoel kwijt te raken. Ik heb in mijn huis geen televisie, geen internet niets. Ook op school hebben we soms geen internet, want dan valt de stroom uit of het internet werkt gewoon een paar dagen niet. Ik kon me hierover in het begin hier erg druk om maken, maar nu totaal niet meer. Ik verander er toch niets aan. Ik kan hier ook uren aan de keukentafel zitten, praten over niets of gewoon nadenken. Doordat de druk en de verwachtingen van buitenaf wegvallen, (of wat ik mijzelf oplegde in Nederland) leer ik juist veel meer. Alles komt zomaar uit mijn handen zonder teveel moeite, verslagen maken is geen punt. Mensen motiveren mij doordat ze zien wat je doet en dit ook benoemen.

In mijn huis wonen Lyan, Barbara en Amerins. Ik geniet van hun aanwezigheid, ze staan open voor andere culturen en zijn ook zo lekker rustig en claimen me totaal niet. Eigenlijk woont Pumela ook bij ons in. Hij is de vriend van Lyan. Lyan is hier eerder geweest voor humantarian management (minor) en heeft toen Pumela al vrij snel ontmoet. Een geweldige kerel, beschermend, grappig en super direct en zegt precies waar het op staat. Ik kom soms niet meer bij als Pumela los gaat in zijn discussies. Lyan en Pumela zijn in mijn ogen een leuk stel. Ook gaan we om met zijn neef (Mzekelo, wat je uitspreekt als em-sie-kè-loo). Beide jongens hebben hier een goede achtergrond. Ze wonen in de stad zelf en niet in de Townships. Deze jongens hebben de mogelijkheid om te studeren en zijn gemotiveerd in het leven en zouden nooit en te nimmer Afrika achter zich laten, omdat Afrika hun thuis is zonder zorgen, wat de mensen in de Townships wel hebben.
Als je in de Townships bent zeggen de mannen al vrij snel: 'I love you!' Afschuwelijk vind ik dat, maar deze mensen grijpen alles aan om maar aan geld te komen, om maar naar Nederland te mogen komen, want wij zijn in hun ogen 'de rijke blanke'.
Wat ook super fijn is, is dat Pumela en Mzekelo ook Xhosa praten, wat voor ons een onverstaanbare, moeilijke taal is vol klikken en klakken. Zij zijn soms de brug in de communicatie met de locals.

Ik begin de cultuur en de achtergrond van de Zuid-Afrikanen steeds beter te begrijpen. Wat voor invloed de 'apartheid' heeft gehad.
Er was een man (mede oprichter van de apartheid, ben z'n naam even kwijt) maar hij was een hooggeleerde psycholoog die met een theorie kwam, waarom er een verschil is (volgens hem) tussen blanke en zwarte mensen. Deze was als volgt; (probeer het even uit te leggen, hoop dat jullie me kunnen volgen).

Als een blanke man recht opstaat en zijn handen naast zijn lichaam houdt, met de vingers gestrekt naar beneden, dan is de afstand tussen zijn vingertoppen en zijn knieschijf bij een blanke man groter, dan dat bij een zwarte man (is een feit, wist ik niet). De theorie van deze man was dat een zwarte man is gemaakt om de 'klusjes' uit te voeren voor de blanke, dat een zwarte man minder intelligent is en dat ze zwarte man niet door dezelfde deur heen mag als een blanke man, want een zwarte man was in zijn ogen gewoonweg gelijk aan een hond. Deze man heeft er voor gezorgd dat het begin van de wetgeving (apartheid) werd vastgelegd. Zwarte mensen kregen aparte ingangen in gebouwen, aparte gedeeltes van het strand, aparte winkels enz. Onvoorstelbaar! Gelukkig is de 'apartheid' afgeschaft, maar het leeft hier nog steeds. Veel mensen hebben hun familie verloren in de strijd tegen de apartheid. Pumela wordt soms gewoon uitgescholden op straat als hij ergens loopt, puur omdat hij zwart is. Veel zwarte mensen zijn ook erg laag geschoold. Ze kregen gewoonweg geen toegang tot de school of de lesstof die ze dan hadden was dan zo minimaal. Dit deden de blanken om te voorkomen dat de zwarte zich gingen ontwikkelen. Helaas is het niveau verschil nog aanzienlijk aanwezig tussen de zwarte en blanke mensen. Gelukkig hebben sommige mensen zich wel kunnen ontwikkelen zoals Pumela, Mzekelo en de manager van Stenden University South Africa. Hij heeft zich opgewerkt vanuit de Townships tot de plaats waar hij nu is. Hij heeft 2 weken geleden een college gegeven over de apartheid. Aan het eind van het college eindigde hij met: 'de Apartheid is afgeschaft, maar nog niet over'. Hierop reageerde een student met; 'wat bedoelt u daar precies mee?' . Alroy (manager) begon te huilen en vertelde dat zijn broer er niet meer is door de afschaffing en de chaos die er op dat moment was. Dit raakte mij echt. Hij heeft het gevoeld, ervaren.

Ik realiseer mij dat ik praat over 'zwarte' mensen in plaats van 'donkere' mensen. In Nederland praat ik over 'donkere' mensen, maar hier wordt een duidelijk verschil gemaakt, want ze hebben hier blanke, zwarte en gekleurde townships. Een donkere kan dus een zwart persoon zijn of bijvoorbeeld iemand uit India of waar dan ook vandaan. Hier in Zuid-Afrika is het ook heel normaal als je praat over een bepaald persoon en de ander (tegen wie jij dit verteld) zal dan vaak vragen; 'Is deze persoon black, white or colored?'. Dit heeft niets te maken met discriminatie, maar dat is hetzelfde als dat wij vragen; 'heeft die persoon lang of kort haar over wie jij nu praat?'.

In Afrika dansen de mensen bij elke emotie. Mensen dansen, omdat ze honger hebben, verdrietig zijn, boos zijn of als ze feest vieren. Ook worden er koeien, kippen en geiten geslacht bij bijvoorbeeld een begrafenis, trouwerij of geboorte. Vooral de geit is een belangrijk dier. Zij geloven dat dit dier in verbinding staat met hun voorouders. Als ze een geit slachten dan herdenken ze hun voorouders en bidden zij dat de voorouders over die persoon waakt die is komen te overlijden, in het huwelijk is gestapt of voor het kind dat geboren is.

Verder over mijn stage. Ik heb deze week een top week gehad! Ik heb aangegeven wat ik graag wilde doen en dat is vooral mijn eigen stage, mijn weg. In de eerste weken was ik constant met nog 3 andere stagiaires en ik merkte dat ik niet mijn ruimte of energie kon vinden, die ik wel heb, om iets neer te kunnen zetten. Puur, mede dat ik door (misschien) hun onzekerheid en hun afwachtende houding beïnvloed werd. Ik heb aangegeven wat ik graag wil en dat is gewoon mogelijk! Ik doe mijn eigen dingen en ik leer nu echt zo veel. Ik heb een cursus aangeboden gekregen over de wetgeving in Zuid-Afrika rondom 'foster care', zodat ik nu rapporten kan schrijven, intakes kan doen en mee kan gaan naar rechtbank om de aanvraag en het proces rondom de pleegzorg door te zetten. Op dit moment hebben we in het bestand van Child Welfare 450 weeskinderen. Genoeg te doen lijkt me zo. Ook heb ik ontzettend veel zin in de hospice, maar zoals dat in Afrika gaat is dit vaak langzaan en zijn de papieren nog niet ondertekend dus hoop ik dat ik maandag wel kan beginnen. Verder doe ik home visits, waar ik de meest interessante dingen meemaak (denk dat ik het zo kan noemen). Een bed voor 2 personen waarin 5 mensen slapen. Een granny (oma) die ik blowend in bed aantref of een oma die even niet meer weet waar haar 2 pleegkinderen zijn als ik langs kom. Kinderen hebben hier ook geen structuur. Soms tref je kinderen aan bij een kroeg rond een uurtje of 2 's nachts.

Verder ben ik nog bezig met counseling werk. Ik zou een jongen en meisje toegewezen krijgen, maar heb nu twee jongens. Een jongen zit in een rouwproces en de ander is manipulatief en de leraren weten niet meer wat ze met hem aanmoeten. Erg interessant om hiermee te werken.

Ook ben ik begonnen aan mijn scriptie! Jawel, echt waar!! Alroy heeft ons toestemming gegeven om met zijn drieën een grote scriptie te schrijven. Mede omdat hij het onderwerp goed en toepasbaar vindt en wij het van verschillende kanten kunnen belichten door onze verschillende stage plekken. Rouwverwerking wordt een pittig onderwerp. Ook willen wij de tradities en gewoontes rond de Xhosa cultuur beschrijven en aan de andere kant de tradities vanuit de westerse wereld. Moeilijk, veel, maar helemaal een onderwerp wat mij motiveert!

Van het weekend ben ik even fijn op stap geweest bij een kroegje aan het strand, vlakbij ons huis (Snorting Grunter heet deze kroeg). De muziek is elke keer hetzelfde en de gezichten zijn elke keer hetzelfde, maar even eruit gaan is wel fijn.

Volgende keer meer verhalen! Ben niet zo heel snel meer, omdat Afrika voor mij gewoon aan het worden is en ik hier gewoon aan het werk ben. Ik denk aan jullie en hou jullie op de hoogte!

Knuffel van mij voor jullie!

Yvon