Garden route…

Oh mensen, het was weer zo fantastisch!! Vorige week vrijdag hebben we een hostel vastgelegd in Cape Town en een busreis ernaartoe besteld. Er was nog maar een bus vrij, waarvan later blijkt, dat deze niet zo goed bekend stond. Maar dit was onze enige kans. Ik zou dit keer met Toni en Yvette op reis gaan. Ik had ook een auto geregeld vanaf Cape Town die wij dan konden inleveren in Port Alfred. Allemaal ideaal! Later die week vroeg Toni of het goed was of een vriendin van haar mee zou komen, natuurlijk is dat prima! Zo gezegd, zo gedaan. Wij zouden Marike ophalen van het vliegveld in Cape Town. Ongeveer 2 uur voor vertrek belde Eline mij. Ze vertelde dat “ene” Frank was komen aanlopen bij de campus. Hij zou gaan reizen met een vriendin, maar die vriendin ging onverwachts eerder naar huis. Nu wist hij niet wat hij moest doen, aangezien zijn module over 2 weken pas zou beginnen. Hij had op dat moment al een auto geregeld, dus Toni had “met haar puppy oogjes” voorgesteld of wij met hem konden meegaan, aangezien wij de Garden Route wilden gaan doen. Hij kwam die dag net terug uit Cape Town, maar hij zag het eigenlijk wel zitten. Eline en Stenten (haar vriendje) wilden ook wel naar Cape Town, dus konden zij de buskaartjes van Toni en Yvette gebruiken en konden Toni en Yvette met Frank mee met de auto (chevrolet Spark – geschikt voor ongeveer 2 mensen met bagage waar wij met 5 mensen uiteindelijk in zouden gaan) naar Cape Town. In Cape Town zouden we elkaar weer opzoeken. Zo gezegd zo gedaan, helaas stonden wij 4 uur te wachten in Grahamstown op de bus, de bus had “lichtelijk” vertraging. (TIA-this is Africa). Uiteindelijk zaten we in de bus voor een reis van 14 uur! Halverwege hadden we nog een politie inval die onze tassen gingen doorzoeken naar ‘verboden middelen’. Uiteindelijk kwam ik net op tijd in Cape Town aan om de boot naar Robben Island te halen en de anderen op te zoeken, die met de auto waren gekomen. Robben Island was mooi, indrukwekkend, leerzaam, maar ook super humoristisch door onze gids die ontzettend mooi en komisch kon vertellen. Toen we terug gingen met de boot zagen wij nog meerdere zeehonden die druk aan het spelen waren, erg mooi... ’s avonds zijn we gezellig uiteten geweest in de Long Street (hoofdstraat van Cape Town) bij een of andere winkel die het balkon gebruikte als cafe/restaurantje, dit was helemaal geweldig, we kregen daar rolletjes deeg met daar vlees op die we met onze handen konden “moesten” opeten. Lekker en vooral gezellig was het! ’s Avonds ben ik vroeg naar bed gegaan in de backpackers, was lichtelijk gesloopt van de lange busreis die veulste warm was! In de bus was het constand 28 graden, het laatste uurtje vonden ze de airco uit die ze iets te enthousiast gingen gebruiken. In een half uur tijd ging het van 28 graden naar 16 graden, wakker werd ik toen wel! De volgende morgen gingen we met z’n vieren (Toni, Yvette, Frank en ik) gezellig ontbijten. We hadden boodschappen gedaan, zodat we niet elke keer ergens moesten gaan ontbijten. Na het ontbijt zijn we gaan wandelen door Long Street en bij een echte Afrikaanse markt wezen kijken. Rond 11 uur moesten we Marike ophalen van het vliegveld. Toni was dolgelukkig om haar vriendin eindelijk weer te zien... Weet precies hoe dat voelt toen Suus en papa en mama mij kwamen opzoeken.. We zijn daarna gelijk richting de table mountain gegaan. Ik ben absoluut geen klimmer!! Ik kan prima klauteren, rennen, slingeren, springen, fietsen enz. Maar ik kan niet klimmen!! Die functie heb ik gewoonweg niet, mijn geboorteland is gewoonweg plat, hartstikke plat! Maar de anderen wilden de table mountain beklimmen... dus... ik ging mee... NOU IK HEB HET GEWETEN!! Zweet op mijn rug, een hoofd zo rood als een tomaat, ik kon ECHT niet meer, maaaaaaaaaaarrrr Vonnie heeft de top bereikt!! Hoe fijn! Lieve Toni was gedurende de klim mijn personal coach, de skat! We kwamen precies op tijd op de top aan om de zonsondergang te zien en heel Cape Town te zien van het licht naar het donker, fantastisch! Al die lichtjes... adembenemend.. Toen we weer beneden waren hebben we met z’n alle lekker pasta gekookt en zijn we daarna met Yvette, Frank en ik even op stap geweest. We zouden “even” gaan in de trand van “een drankje”. Uiteindelijk kwamen we om 03:00 thuis. We waren eerst naar een of andere club geweest dat zo ontzettend saai was!! Daarna zijn we naar een kroeg geweest “the Dubliner” waar een life band speelde die ZO GOED WAS!! De zanger kon niet alleen zingen, maar ook nog goed entertainen, het hele publiek was zo gek als een deur! (Ik natuurlijk niet, gedraag me altijd...:-P). De volgende morgen werd ik wakker met een mega smile op mijn gezicht en het gevoel alsof ik tegen de muur aan gelopen was, maar ach...die avond pakken ze niet meer van mij af! En toen was het alweer zaterdag, we zijn toen richting Cape Point gereden en pinguins bekeken, kon je gewoon tussen wandelen. Pingu was er ook, gedroeg zich een beetje macho, dacht dat hij heel charmant van een mega rots kon afspringen... Pingu toch! Uiteindelijk kwamen we aan bij Cape Point. Het punt waar de 2 zeeen bij elkaar komen, mooi en best speciaal! Later naar de Cape of Good Hope geweest, dit is het meest zuidelijke puntje van afrika, waar we weer de zonsondergang hebben bekeken... zo mooi! Deze plekken lagen allemaal in een natuurreservaat en we moesten daar om 18:15 uit zijn, wij kwamen pas om 18:45 aankakken, omdat we zo genoten van de omgeving... wilden ze ons bijna een boete geven en niet zo’n goedkope ook nog! Na lief kijken, onnozel, naief en veel puppy oogjes mochten we verder rijden. Na onze tocht hadden we best honger gekregen. Vanaf dag 1 wilde Toni pizza eten, dus na even zoeken vonden we een pizza place. Het plan was om 2 grote en 2 medium pizza’s te bestellen voor ons vijven, konden we overal wat van pakken. Nadat Frank de bestelling had gedaan, kwam hij stralend terug! Het was zijn geluksdag, want bij een grote pizza kreeg je een andere grote pizza gratis, dus had hij er maar even 6 besteld! Nou daar zaten we dan, twee tafeltjes tegen elkaar aan gezet met de 6 pizza’s erop, natuurlijk kregen wij het lang niet op!! Die avond gingen we op weer op stap, door de enthousiaste verhalen van Frank, Yvette en ik, wilden Marike en Toni ook wel eens kijken bij the Dubliner. De band was een stuk minder goed, maar de halve liters bier smaakten prima, dus op het eind van de avond klonk de band fantastisch. Toen we terug kwamen in onze kamer hebben we de pizza dozen er maar even bijgepakt, zelfs toen kregen wij de pizza’s nog niet op! Daarna zijn we als een blok in slaap gevallen. Zondag morgen zijn we van Cape Town richting Oudshoorn vertrokken. We konden deze route vrij snel rijden, maar we hebben er vrij lang over gedaan. Vaak gingen we stoppen om even van de uitzichten te genieten, broodjes te smeren om ergens te picknicken voor lunch, koffie drinken etc. Ook waren we even gestopt bij Ronny’s Sex Shop. Dit was niet een echte Sex shop, maar een gewone kroeg. Vrienden van Ronny (de eigenaar) vonden het grappig om naast Ronny’s Shop het woord Sex te schrijven (na een feestje). Dit leverde veel reclame op en mensen werden toch erg nieuwsgierig naar dit gebouwtje. Uiteindelijk bedacht hij dat het misschien slim was om zijn winkel om te bouwen tot een cafe/kroegje. Wel grappig wat alleen het woordje “sex” kan opleveren bij mensen. Onderweg zijn we ook nog even langs een wijn proeverij geweest (natuurlijk niets uitspugen..) maar we hadden uiteindelijk wel heerlijke wijn gekocht. Onderweg zijn we ook nog even gestopt om de zonsondergang te bekijken op een uitgestrekte vlakte. Op maandag zijn we naar de grotten geweest van Oudshoorn, super grote kamers en veel stalignieten en staligtieten. We konden kiezen voor de standaard route of de avontuurlijke route. Natuurlijk kozen wij voor de avontuurlijke route! We moesten door gangen die zo smal waren dat je jezelf ertussendoor moest wringen, je moest kruipen omdat de ruimte te klein was, ook moest je je met een been opdrukken om jezelf door een smalle ruimte omhoog te drukken! Het leukste vond ik het buikglijden door een gat heen van 27 cm. Deze tour duurde 1,5 uur, maar echt ontzettend de moeite waard! Daarna zijn we via de Swartsberg pass doorgereden richting Wilderness. Toen we daar aan kwamen was het zo ontzettend koud! Er stond eens super harde wind en het begon keihard te regenen. Die avond konden we nog even met een groepje andere backpackers bij een kampvuur zitten, maar daarna ging het echt helemaal los. Waaien en regen, niet normaal meer! We sliepen met z’n vijven in een blokhut en we hadden allemaal het gevoel alsof het dak eraf zou gaan waaien. Toen we wakker werden, was het niet erg mooi weer om iets buiten te doen dus zijn we even richting Knysna gereden en daar over wat marktjes gelopen. Die avond zijn we uit eten geweest. De volgende morgen gingen we van Wilderness via de 7 route pass richting Storms river. Onderweg hebben we nog een 6 km wandeling door het bos gemaakt, langs verschillende mijn schaften/grotten. Vlak voor Storms River reden we over de brug waar ze vanaf gingen bungee jumpen. We hadden al een afspraak gemaakt voor de volgende dag, maar we dachen; ach, waarom ook niet nu? Dus de auto omgekeerd en gekeken of ze nog plek hadden. Ik had het zelf niet verwacht, want ze gingen rond 5 uur dicht en het was al bijna 16:45 uur, maar ja hoor, we konden gelijk door! 10 minuten later stond Yvon op de brug. De hoogste bungee jump van de wereld! 216 meter in een diep dal springen! De sfeer was fantastisch, leuke mensen, goede muziek etc. Voor ik het wist was ik aan de beurt! Terwijl je springt denk je de eerste seconde, wat doe ik!?!?!? Waarom!?!? Daarna schakelen je hersenen uit en vlieg je gewoon, het gevoel van een kriebel in je buik gaat weg en je krijgt een ontzettende rust over je heen, zo bizar! Halverwege werd ik emotioneel, niet van angst, niet van pijn, niet van verdriet, maar gewoon de kick die je krijgt en de gedachtes die door je hoofd gaan. Dat je zo bevoorrecht bent om dit allemaal te mogen meemaken, een jaar lang in Afrika wonen en dan is het over 5 weken afgelopen, bizar.. Ik denk dat waardering het goede woord is. Ik heb de sprong van mij op DVD en ook een aantal foto’s, als ik ze terug kijk realiseer ik mij niet eens dat ik werkelijk ben gesprongen, maar die avond kreeg ik het gevoel weer toen ik in bed lag, het gevoel dat je net over de rand heen springt! Na de sprong zijn we doorgereden naar Storms River waar we in een hele nette en fijne backpackers sliepen. Er waren niet veel jongeren, maar we hadden een kampvuur en wat flessen wijn. Tot laat in de avond hebben we gezellig gezeten. Deze backpackers werd gerund door een oud stel, die zo lief waren samen! ’s Avonds hadden we het vuurtje buiten onder een varanda, ze hadden daar banken staan en allemaal fleese kleedjes waar we ons mee inpakten, hoe gezellig! De volgende dag zijn we richting de Tsitsikamma natuurpark gegaan, we hebben daar een 5 uur durende hike gemaakt over rotsen heen, je moest flink klauteren en je handen en voeten gebruiken, dit was zo ontzettend mooi! Golven die op de rotsen klapten van wel 6 meter hoog! Uiteindelijk kwamen we bij een mooie waterval aan en zijn toen weer terug geklauterd richting de auto. Ik voelde me helemaal rozig van deze tocht. We hebben toen in een restaurantje een heerlijk wijntje gedronken, echt genieten! ’s Avonds gingen we samen gezellig pannenkoeken bakken en weer rond het kampvuur zitten met de fleese kleedjes om ons heen gewikkeld. De volgende morgen (vrijdag) zijn we richting Jeffreys bay gereden waar we naar de Billa Bong Factory outlet store zijn geweest en hebben we geshopt. Ik hou niet echt van winkelen, maar dit was best gezellig! Rond 17:00 uur waren we weer terug in Port Alfred. Volledig gesloopt, maar super voldaan. Die avond zijn we nog even met z’n allen naar onze stamkroeg geweest met de oh-zo-vervelende-playlist. Elke avond draaien ze dezelfde muziek en toch elke keer gaan we er weer heen! En het mooie is dat het toch elke keer weer gezellig is. Vandaag hebben we de bush-party van Mzekelo, een van onze vrienden. Afgelopen december is hij voor 1,5 maand naar de bush geweest om “man” te worden. Hij wordt dan besneden zonder verdoving en of ontstekingsremmers, terwijl dit alles geheel onhygienisch gebeurd door een traditional healer, niet eens een arts. Als je dit overleeft dan wordt je beschouwd als een man. Naast de besnijdenis leren deze jongens ook een specifieke taal, wat ook weer een bewijs is dat ze besneden zijn. Mzekelo zijn feest is vandaag, normaal doen ze dit gelijk bij terugkomst, maar hij moest al vrijsnel naar Johannesburg voor zijn studie. Dus hebben ze het feest dit weekend gepland. Zoals het nu lijkt wordt het een groot feest! Ben beniewd of ze ook weer een koe gaan slachten. Up-date volgt later....

Tot snel mensen, heel snel....

Liefs, kus, knuffel Yvon