Lieve mensen,

Hogsback (3 uur rijden vanaf Port Alfred).... Daar ben ik afgelopen weekend geweest.... Een omgeving om stil van te worden, echt een sprookje. Ik ben daar heen gegaan met 3 andere meiden; Barbara, Marjorie en Bettina en het was FANTASTISCH! De omgeving met alle mooie bergen en een regenwoud. Ik was nog nooit in mijn leven in een regenwoud geweest, maar het is fantastisch! We hebben een boomhut beklommen van 15 meter, geabseild vanaf de 'madonna and child' waterval (40 meter), gewandeld door de natuur en paargereden door de bergen. Gewoon geen woorden voor! Het is daar echt een hippie oord, mensen leven van de natuur, ze lopen daar bijna allemaal op blote voeten, fel gekleurde kleding en veel dreadlocks. Iedereen is vriendelijk en toegankelijk en alles wat zich daar afspeelt gaat in volledige rust. De vader van de schrijver (J.R.R Tolkien) van 'the Lord of the Rings' heeft hier gewoond en zijn zoon geinspireerd met foto's en verhalen voor zijn verhaal. Ik begrijp nu echt waarom...

Verder ben ik nu erg druk met mijn project. Aankomende week gaan we met meerdere studenten klussen aan het kerkje, om hier uiteindelijk een veilige omgeving te creeeren voor de kinderen uit het gebied Shaw Park. Tot nu toe gaat alles erg goed, na alle analyses etc. We hebben ook een site opgezet waarin je de vorderingen kunt volgen van ons project. (http://www.shawpark.reismee.nl/)

Ook geniet ik van mijn werk in het afkick kliniek. Deze jongens beginnen mij steeds meer toe te laten, wat fantastisch is! Ik kreeg van de week een speech van een van die jongens dat ze zo blij zijn dat ik er ben, dat ik mij in hun interesseer. Vooral omdat de omgeving het vertrouwen in hun verloren hebben en ik als buitenstaander naar ze wil luisteren.

Ook het counselingswerk gaat goed op Port Alfred Primary. Aan het eind van de dag ben ik helemaal gesloopt, vooral omdat ik nogal heftige verhalen te horen krijg. Verhalen waar je met je gezonde verstand en veilige omgeving (waarin ik ben opgegroeid) niet bij kan. Ik zit nu echt op mijn plek, mijn stage plaatsen zijn uitdagend, leerzaam, enoverend en ontroerend. Hoe gek het ook klinkt, ik ben al wel aan het aftellen. Het is NOG MAAR 3,5 maand, voor mij gaat het allemaal zo snel! Het idee dat ik mijn koffers ga inpakken maakt me misselijk, maar het idee om jullie weer te zien maakt mij dolgelukkig! Ik waardeer alles zo. De kans die ik heb dat ik dit mag meemaken. Zo'n fantastische ervaring! Maar ik ben ook klaar om serieus aan het werk te gaan, mijn leven ga opbouwen in Nederland. En tja.. reizen... als je dat eenmaal gedaan heb, dan gaat dat er niet meer uit. Maar ik zal niet meer een lange tijd weggaan, denk dat ik het nu moet gaan houden bij vakanties.

Afgelopen week had ik oma aan de telefoon; ze klonk zo gelukkig, ze vertelde dat ze mijn mijn zusje had gezien wat haar zo goed deed en dat ze niet kan wachten om mij een knuffel te geven, op dat moment realiseerde ik mij donders goed wat een geluksvogel ik ben, wat een lieve mensen ik om mij heen heb. Ik kan niet wachten om mijn familie, Moniek, Tineke, Neline en andere vrienden weer te zien. Ik heb absoluut geen heimwee en wil nog niet terug, ik ben nog niet klaar hier. Over 3,5 maand ben ik klaar en kom ik weer thuis.

Oh ja, mijn lieve (Duitse) huisgenoot vertelde mij dat mieren uit Duitsland niet bijten, maar dat ze over je heen plassen wat een brandend gevoel geeft op je huid (bedankt voor de info Babs), dit naar aanleiding van MIERENPLAAG!! We gaan dus van paddenstoelen naar kakkerlakken en nu naar mieren. Vanmorgen werd ik zelfs wakker met meerdere mieren in mijn bed. (Nee ik had niet gegeten in mijn bed mama haha!)

Gisteravond ben ik met Barbara naar de Highlander gegaan (weet je nog papa en mama, waar we gegeten hadden met die ober die om de 2 minuten vroeg of alles naar wens was... pff). We dachten; lekker rustig en even daar een biertje drinken. Komen er 2 oude mannen aan waar over het leven hebben gefilosopheerd. Fenominaal, helaas gingen we daarna waggelend naar huis... het plan was om een biertje te doen. Hihi.

Soms maak ik hier heftige dingen mee, verhalen, mensen etc. Ik heb gelukkig lieve huisgenootjes die er altijd voor mij zijn en ik voor hun, maar heb nu ook een andere oplossing bedacht... Jawel... Yvon kijkt naar; Gossip Girl! Zo heerlijk slecht, hersenloos en kansloos maar ik geniet er ontzettend van!

Mensen, denk aan jullie en ik hou jullie op de hoogte. Ik weet niet wanneer ik weer een volgend verhaal schrijf, want ik ga nu ontzettend lange dagen maken voor mijn project waar ik GIGANTISCH trots op ben!

Liefs, kus en knuffel

Yvon